In Zuid-Soedan liep Opoka ‘Chris’ Arop Richard gevaar vanwege zijn kritische publicaties over mensenrechtenschendingen. Met hulp van een ngo vluchtte hij naar Nederland.

‘Doordat ik altijd actief ben gebleven als schrijver slaagde ik erin om me te concentreren op nuttige, constructieve dingen in mijn leven. Ik kon mijn verdriet en woede en mijn zorgen parkeren.’

‘Journalisten vragen vaak naar toekomstplannen. Mijn enige plan is dat ik een Nederlandse burger wil worden. Dit is mijn nieuwe land. Verder zien we het wel.’

Somer Al-Abdallah (1984) groeide op in Syrië onder een dictatoriaal, repressief regime en in een linkse omgeving, waar politiek in besloten ruimtes fluisterend werd besproken.

Haar vluchtervaring maakte de Nederlands-Joegoslavische filmmaker Lidija Zelovic een ‘beter mens’, denkt ze. Maar daarvoor moest ze een hoge prijs betalen.

Na meer dan zes jaar als journalist in Turkije te hebben gewerkt, komt in 2017 voor Handan Tufan het moment om te vluchten omdat ze ‘niet anders kan’.

Om te worden wie hij vandaag is, moest Ishmail Kamara eerst om ‘traditionele en sociale’ redenen uit zijn land vluchten. Zo belandde hij in Nederland.

Het belangrijkste gevoel dat Besan na al haar ervaringen in Nederland heeft is ‘trots’. Vooral omdat ze ondanks alle moeilijkheden niet heeft opgegeven.