Jongeren willen weg uit Iraaks Koerdistan

De heersende politieke partijen hebben er een rommeltje van gemaakt in Iraaks Koerdistan, schrijft Bahman Azarmidkht. De jonge generatie heeft geen vertrouwen meer in de toekomst en slaat op de vlucht. 

Veel van de vluchtelingen die onder mensonterende omstandigheden bivakkeren in het grensgebied van Wit-Rusland en Polen zijn afkomstig uit Iraaks Koerdistan. Volgens recente informatie zouden bijna vijfduizend mensen uit deze regio de laatste vier maanden naar Minsk zijn gereisd, de meesten via Turkije, Dubai, Beiroet en Moskou. Van Minsk werden ze met hulp van het regime van de Wit-Russische dictator Loekasjenko naar de grens met Polen gebracht, waar ze wanhopige pogingen doen om de Europese Unie binnen te komen.

Vijfduizend dollar

Ik had online contact met enkele van deze Koerdische vluchtelingen die vastzitten aan de grens van Wit-Rusland en Polen. Een van hen zei tegen mij: ‘Wij zijn bereid onze dood tegemoet te zien in deze barre, slechte omstandigheden, maar wij zullen niet terugkeren naar ons vaderland, waar geen respect is voor de mensenrechten.’
Sommige mensen vragen zich misschien waarom vluchtelingen duizenden dollars uitgeven om Wit-Rusland te bereiken. Kunnen ze dat geld niet beter gebruiken om hun eigen situatie in Koerdistan te verbeteren? Maar de fundamentele problemen van Koerdistan, de schendingen van de mensenrechten, die los je niet op met vijfduizend dollar.

Saddam Hoessein

Al sinds de jaren zestig van de vorige eeuw proberen Koerden te vluchten uit Irak. In het verleden was dit vanwege het tirannieke beleid van opeenvolgende Irakese regeringen waaronder dat van Saddam Hoessein. Maar op dit moment vluchten Koerden vooral vanwege het falende beleid van de politieke partijen die al drie drie decennia de Koerdische Regionale Overheid (KRG) vormen, de overheid die de Koerdische Autonome Regio bestuurt. De meest in het oog springende voorbeelden zijn het gebrek aan transparantie van overheidsinstellingen, de verspilling van geld ten bate van een kleine groep ambtenaren die verbonden zijn aan de regeringspartijen en het ontbreken van sociale rechtvaardigheid.

Gevangenisstraf voor journalisten en activisten

In Iraaks Koerdistan is sprake van een voortdurende schending van de mensenrechten en een gebrek aan respect voor de waardigheid van burgers. De vrijheid van meningsuiting en de persvrijheid komen steeds meer in de verdrukking. Regelmatig worden activisten en journalisten gearresteerd en vermoord. Onlangs werden zes journalisten en activisten tot zes jaar gevangenisstraf veroordeeld zonder dat gevolg werd gegeven aan internationale oproepen waarin de onmiddellijke vrijlating van de gedetineerde journalisten en activisten werd geëist.
De schendingen van de mensenrechten gaan ook door. Burgers mochten geen demonstraties houden in Koerdische steden, met name in de gouvernementen Erbil en Dohuk. De jongste generatie Koerden heeft daardoor het vertrouwen in de regionale regering en de regerende Koerdische politieke partijen volstrekt verloren.

Diplomatieke druk

De Europese Unie probeert nu diplomatieke druk uit te oefenen op landen in het Midden-Oosten om te verhinderen dat Iraakse en andere burgers naar Wit-Rusland afreizen. De vluchten zijn gestopt en er zijn al honderden mensen teruggevlogen naar het Midden-Oosten. Aan Iraakse en Koerdische media vertelden sommigen van hen dat de barre situatie hen had gedwongen om terug te keren, maar dat ze het in de toekomst opnieuw willen proberen.
Zolang de politieke en economische situatie in Iraaks Koerdistan niet verbeterd, zullen mensen blijven proberen deze regio te ontvluchten. Daarbij worden ze zelfs geholpen door corrupte ambtenaren en politici. Duizenden Koerden verkregen een Wit-Russisch visum van het Wit-Russische consulaat in Iraaks Koerdistan. Dit werd gefaciliteerd door mensensmokkelaars en medewerkers van reisbureaus in Iraaks Koerdistan — reisbureaus die vaak eigendom zijn van mensen die verbonden zijn aan Koerdische politieke partijen.

Fraude en valse beloftes

Sinds 1992 staan de Koerdische Democratische Partij (KDP/PDK) en de Patriottische Unie van Koerdistan (PUK) aan het hoofd van de KRG. Zij werken samen met de islamistische Gorran Veranderingsbeweging en andere politieke blokken die deelnemen aan de Koerdische Regionale Regering. Deze Koerdische politieke partijen beloven al drie decennia hervormingen van het politieke systeem, bescherming van mensenrechten en de vrijheid van meningsuiting, en economische groei, maar zijn die beloften nooit nagekomen. Verkiezingen gaan telkens gepaard met fraude en valse beloftes.

EU moet sancties opleggen

Hoewel ik blijf geloven in een zelfstandige Koerdische staat in het Midden-Oosten, heb ook ik geen vertrouwen meer in de huidige Koerdische politieke partijen. Als de Europese Unie echt iets wil doen aan de Koerdische vluchtelingenstroom, moet zij openhartig spreken met de functionarissen van de KRG over mensenrechten en strenge sancties opleggen aan de corrupte functionarissen die al dertig jaar de mensenrechten in Koerdistan niet eerbiedigen.
Meer dan een eeuw lang heeft het Koerdische volk offers gebracht voor vrijheid en mensenrechten. Het is een grenzeloze schande dat zij nu getuige is van zoveel onrechtvaardigheid, corruptie en ongelijkheid veroorzaakt door de regerende Koerdische partijen.

Beeld: De zwaarbewaakte grens van Polen en Wit-Rusland, gezien vanaf Poolse zijde.  11/11/2021. Fotografie Irek Dorozanski / DWOT (officieel fotopersbureau Poolse overheid)