Assad is weg, maar Syrische minderheden vrezen een nieuwe golf van geweld

De val van het regime van Assad markeert een historisch moment voor Syriërs. Toch is mijn vreugde als Syrische Koerd vermengd met verdriet en bezorgdheid. Veel Koerdische steden in Syrië leven nog steeds onder Turkse bezetting, met hulp van facties die onze gemeenschappen niets dan instabiliteit en angst hebben gebracht.

Assad heeft zijn controle over de Koerdische gebieden al jaren geleden kwijtgeraakt, maar in plaats van vrede werden vele Koerden geconfronteerd met vijandigheid van door Turkije gesteunde Syrische oppositiegroepen die ons als ‘ongelovigen’ zagen. Dit dwong honderdduizenden Syrische Koerden, inclusief mijn familie, om veiligheid in ballingschap te zoeken, ver weg van het land dat we thuis noemen.

Het kenmerk van de komende fase in Syrië, na de val van het regime van Assad, is nu duidelijk: islamistische groepen gesteund door Turkije en al-Qaeda staan op het punt de macht over te nemen. Dit baart Koerden in noordoostelijk Syrië (de regio Rojava) grote zorgen.

In het begin van de Syrische oorlog hebben de Koerden de autonome regio Rojava gevormd, met een militaire macht die met steun van de VS en tientallen andere landen de strijd aanging met IS. Deze Koerdische regio was ook een veilige haven voor Syriërs uit andere delen van het land en bood onderdak aan mensen die door het regime van Assad werden gezocht. Dit werd echter allemaal tegengewerkt door Turkije, dat delen van Rojava binnenviel en bezette (Afrin in 2018 en Ras al-Ayn in 2019) en blijft azen op de resterende gebieden.

De belangrijkste zorg van de Koerden in Syrië is dat de Verenigde Staten de Koerdische troepen (SDF) alleen steunen in hun strijd tegen IS. Wanneer de Turken en hun islamistische facties aanvallen, blijven de Verenigde Staten inactief. Syrische Koerden, als minderheid, lopen nu gevaar.  Syrië zal een slagveld worden voor nieuwe conflicten. Turkije zal de islamisten blijven steunen en hen aanmoedigen om de overgebleven Koerdische gebieden in Noord-Syrië binnen te vallen, wat helaas een nieuwe fase van bloedvergieten kan inluiden.

In de regio’s die van Assad zijn bevrijd, zijn er andere minderheden zoals de alawieten in Latakia en Tartus, delen van Homs en Hama, de Druzen in Suweida en de christenen in Damascus en Aleppo. Ook deze minderheden lopen gevaar. Sinds de val van Assad zijn er talloze gevallen geweest van willekeurige moorden op alawitische burgers door islamistische militanten.

Als Syrisch-Koerdische journalist kan ik alleen maar hopen dat de internationale gemeenschap niet de andere kant opkijkt voor deze dreigingen en minderheden beschermt in een Syrië waar alle mensen in vrede en waardigheid kunnen leven.