Anwar Manla Sadoon, Berendien Tetelepta en de Gelderlander

Op donderdag 31 mei ging On File op bezoek bij de Gelderlander in Arnhem waar we kennismaakten met columnist Anwar Manla Sadoon en collega Berendien Tetelepta. 

Met zijn wekelijkse column ‘Anwar burgert in’ tekent de 27-jarige advocaat Anwar al sinds 2016 zijn ervaringen op als Syrische vluchteling in Nederland. Openhartig beschrijft hij in zijn column de confrontatie tussen zijn thuisland Syrië en zijn nieuwe thuisland Nederland. De columns van Anwar komen tot stand ‘met hulp van de redactie’. On File wilde weten graag weten hoe dan en stapte in de trein naar Arnhem.

Berendien en Anwar ontmoetten elkaar bij een taalcursus waar Berendien een serie over maakte. Ze vroeg hem of hij eens per week koffie met haar wilde drinken om zijn ervaringen met haar te delen. Al gauw merkte ze op dat Anwar een verhalenverteller was, dat hij ‘theater in zijn hoofd’ had. Zijn verhalen waren spot-on, hij vertelde met veel humor en gebaren. Ze maakten een eerste column samen, en dat werd meteen ‘Anwar burgert in’. De hoofdredacteur was enthousiast en de column werd gelijk doorgeplaatst in de héle krant.

‘Ik was zo kritisch’

In het begin praatte Anwar in het Engels en vertelde hij haar wat hij had meegemaakt. Berendien schreef dit op, in het Engels, en daarna ging de tekst een paar keer op-en-neer. Tot ze allebei tevreden waren, en dan vertaalde Berendien de tekst naar het Nederlands. Dat ging heel snel. Anwar: “Ik vond het zielig voor haar dat ik zo kritisch was.”

Anwar zat op dat moment in de Koepel. “Er werd gesproken over een ‘tsunami van vluchtelingen’ en ik voelde me verantwoordelijk om ons te verdedigen en uit te leggen. Ik wist alleen niet hoe; we hadden al zoveel problemen. Ik wilde eerst You Tube video’s gaan maken, maar het bleef bij een idee. En toen kwam Berendien. Toen ze mij na de eerste column vroeg of ik door wilde gaan, was ik dolgelukkig.

Niet praten voor iedereen

Wat de lezers van zijn columns vinden? Welke lezers, vraagt Anwar. “Nederlanders kijken naar mij met een glimlach. Ik ben als een spiegel voor ze. Regelmatig komen ze vragen of ik Anwar ben en dan vertellen ze dat ze met hun Syrische buren praten over mijn artikel. Landgenoten daarentegen zijn niet altijd positief. Ze zeggen: ‘Wie is hij dat hij denkt dat hij voor ons allemaal kan praten!’ Maar dat denk ik helemaal niet. Ik probeer er juist op te letten dat ik vanuit mezelf praat en niet voor alle Syriers.”

Een tijdje geleden wilde hij vanwege die negativiteit zelfs stoppen met zijn column. Zijn landgenoten waren er niet blij mee; het voelde niet goed. Uiteindelijk besloten hij en Berendien toch door te gaan, maar ze pasten hun werkwijze wel aan: ze schrijven even niet meer over de islam en hij laat zijn columns altijd eerst lezen aan zijn Syrische huisgenoten. Met elkaar bepalen ze of het klopt én of het kan. Het scheelt dat Berendien aan een half woord genoeg heeft om te begrijpen wat hij wel en niet bedoelt. Soms helpt ze hem herinneren wat ze afgesproken hadden.

Beeldend vertellen

Na een half jaar begon Anwar in het Nederlands te vertellen en hoefde Berendien niet meer uit het Engels te vertalen. Verder is hun werkwijze onveranderd gebleven: één keer per week drinken ze koffie en dan vertelt hij en schrijft zij het op. Vervolgens gaat het stuk een paar keer op-en-neer. Volgens Berendien was deze manier van samenwerken niet met iedereen gelukt. “Het heeft te maken met de manier waarop hij vertelt, in beelden, en dat inspireert mij om het zo goed mogelijk op te schrijven.”

Maar de kracht van hun samenwerking ligt in de eerste plaats in het gegeven dat ze vrienden zijn, dat ze aan één woord genoeg hebben en belangrijkste misschien wel: dat ze elkaar vertrouwen. Berendien: “Als iets niet goed voelt, doen we het niet.”

Geboren acteur

Inmiddels werken ze ook op andere manieren samen. Zo helpt Anwar Berendien met het onderzoeken van onderwerpen die spelen in de Syrische of Arabisch sprekende gemeenschap. Hij krijgt hier gewoon als freelancer voor betaald, net als voor zijn columns. Anwar studeert sinds kort industriële productontwikkeling, maar hij wil ook verder in de journalistiek. Volgens Berendien is hij een geboren acteur. Lachend: “Hij zou het ook goed doen op tv.”

Berendien tot slot: “Deze samenwerking bewijst dat je niet moet wachten op die allochtone journalist, maar je actief op zoek moet gaan naar iemand die een verhaal kan vertellen en dat er allerlei manieren zijn om dat te doen.”

Beeld: Negin Zendegani