Eenogige vrouwen

Opvallend veel vrouwelijke demonstranten tegen het Iraanse regime werden in het gezicht geschoten door de politie of door veiligheidstroepen. Niet per ongeluk, maar met opzet, schrijft Leila Saran. 

In de Iraanse cultuur, geschiedenis en literatuur zijn ogen altijd één van de tekenen van vrouwelijke schoonheid geweest. Vele oude Perzische gedichten en teksten gaan dan ook over de ogen van een mooie vrouw. Iraanse vrouwen gebruiken oogmake-up om bij bijeenkomsten als mooi te worden gezien, als een vrouw die de belichaming is van genegenheid, elegantie, liefde en vrede.
Vanuit een ander gezichtspunt en ongeacht het geslacht, is het oog een belangrijk orgaan voor ieder mens. Wij mensen gebruiken onze ogen om de waarheid te zien, en vervolgens te vertalen naar emoties en gevoelens. Het is dan ook moeilijk om je de toestand voor te stellen van iemand die dit belangrijke orgaan plotseling moet missen. Helaas is dit in Iran een pijnlijke realiteit voor veel vrouwen.

500 gevallen van oogletsel

De repressieve krachten van het islamitische regime van Iran hebben tijdens de demonstraties van de afgelopen maanden systematisch en opzettelijk honderden mooie Iraanse vrouwen verblind. Op de laatste dag van rouw na de laffe moord op Masha Amini, werden binnen 24 uur ruim 500 gevallen van oogletsel geregistreerd in het Farabi Eye Hospital in Teheran. De meeste slachtoffers waren vrouwen.
Dat is geen wreed toeval maar opzet, een bewuste strategie van de politie en andere onderdrukkende krachten van het islamitische regime van Iran. Er wordt opzettelijk op de gezichten van demonstranten geschoten. Met deze terreur wil men mensen angst aanjagen en de vorming van demonstraties voorkomen. Aangezien vrouwen de leiders zijn bij de demonstraties en vaak voorop lopen, vallen er onder vrouwen de meeste slachtoffers. Maar er is nog een andere reden om vrouwen opzettelijk in het gezicht te schieten, en dat is om hun schoonheid te vernietigen.

Een bittere en stinkende lach

Een vrouw die een oog verloor door een schot hagel plaatste een foto van haar gehavende gezicht op Instagram. ‘Vandaag wordt mijn rechteroog, dat is getroffen door een kogel, verwijderd in het ziekenhuis op advies van de arts, die al veel van dergelijke gevallen heeft gezien. […] Het is tijd om afscheid te nemen van de rest van mijn rechteroog!’
Het laatste moment dat deze deze jonge vrouw zich herinnert van voordat zij in het gezicht geraakt werd, was de verraderlijke lach van de schutter. Ik weet de reden voor die bittere en stinkende lach: Een goede vrouw is in de ogen van de Islamitische Republiek een vrouw die je ziet noch hoort, geen rechten heeft en altijd gehoorzaamt. Een goede vrouw is een vrouw die niet eens vecht voor het recht om zich te kleden zoals zij dat wil.

Met hart en verstand

Iraanse vrouwen lopen voorop in de volksrevolutie tegen de islamitische tirannie van een regering die hun ogen verblindt. Wat de Iraanse machthebbers niet weten, is dat deze dappere vrouwen die door de hele wereld worden bewonderd, niet alleen zien met hun ogen, maar ook met hun hart en hun verstand. Iraanse vrouwen zijn niet langer bereid om onderdrukking en het verlies van hun rechten te accepteren. Als straf voor hun verzet wordt hen het zicht ontnomen. Maar terwijl het Iraanse regime doorgaat met zijn praktijken, blijven de protesterende vrouwen denken aan iets belangrijkers dan hun ogen, en dat is vrijheid en gelijkheid.

Afbeelding boven dit artikel: Instagram post van Ghazal Ranjkesh, een van de vrouwelijke activisten die in het gezicht werd geschoten. Naast de foto, in het Farsi: ‘Vandaag is het afscheid van de rest van mijn oog’