Huda al-Attas doet haar best om zich thuis te voelen in Nederland, maar eenvoudig is dat niet: “Hier in Nederland is openheid de wet. Je moet alles onthullen: van je banksaldo tot je geliefden en je leeftijd, die vrouwen van mijn oude land gebrand zijn om niet te noemen…Hoe kan ik me dan ontdoen van de cultuur van het bedekken, die me gevormd heeft in mijn land?”

Dobberend in een bootje voor de Zeeuwse kust, dagdroomt Saadat Mousavi over zijn toekomst in Nederland. ‘Ik zie mezelf wandelend langs de straten van Amsterdam, met een oosters hart en een westerse geest.’