Opvallend veel vrouwelijke demonstranten tegen het Iraanse regime werden in het gezicht geschoten door de politie of door veiligheidstroepen. Niet per ongeluk, maar met opzet, schrijft Leila Saran. 

De moeder van Roxana zit in Iran in de gevangenis omdat ze zich inzette voor gelijke rechten voor mannen en vrouwen. ‘Dit is de ergste situatie die een mens kan overkomen.’

De moord op Mahsa (Jina) Amini was de druppel die de emmer deed overlopen, schrijft Firoozeh Farjadnia. Iraanse vrouwen pikken het niet langer.

De protesten tegen het Iraanse regime houden aan. Binnen en buiten Iran gaan mensen de straat op om te demonstreren voor vrijheid en tegen onderdrukking in Iran. Maar onder de demonstranten is ook verdeeldheid. Het is belangrijk dat tegenstanders van het regime hun meningsverschillen overbruggen, schrijft Reza Sardari. 

Een topless protest in Berlijn zet schrijver Hamed A. Nadoshan aan het denken over Iran en Afghanistan, waar dappere vrouwen zich verzetten tegen strenge islamitische regels. 

Niemand kan de pijn en het lijden van de Arabische vrouw beter beschrijven dan de vrouw zelf. Dit artikel zou een persoonlijke ervaring kunnen zijn omdat het een beschrijving is van de ervaring van een groot aantal vrouwen die nog steeds leven met deze pijn, of op zoek zijn om het te veranderen.

بنت، فتاة، مراهقة، زوجة، أم، عمة، خالة، حفيدة، جدة. كل هذه الأسماء وأكثر منها لشخصية واحدة ألا وهي المرأة.
بداية لا بد أن نتطرق للحديث عن المرأة في الوطن العربي.
خضعت المرأة على مر التاريخ ولحد الآن لقيود على حقوقها وحرياتها، بعض هذه القيود تأسست على المعتقدات الدينية وأيضا الكثير منها تعود للثقافة وتنبع من العادات والتقاليد وكان لها التأثير الأكثر سلبا على المرأة خصوصا.
وانعكست بالتالي على القوانين والتشريعات المتعلقة بالعدالة، الاقتصاد، التعليم، والرعاية الصحية والمهنية.
فكانت المرأة العربية وما تزال إلى حد ما مظلومة! ويحق للرجل ما لا يحق لها.