Zohor draagt het gedicht ‘My Country And My Beloved’ voor van Ahmed Fouad Negm. In het verhaal wordt je meegenomen van de meest gelukkige momenten in de liefde tot de meest schrijnende momenten in de gevangenis.

‘Hoe vaak hebben wij gejuicht voor een rolmodel tijdens protestbewegingen en marsen, terwijl we bij het onderzoeken van de persoon erachter zijn gekomen dat we misleid werden?’ Historische personen die als held worden neergezet, blijken soms toch niet zo heldhaftig te zijn als vele mensen dachten.

Een compliment. Is dat een uiting van waardering of een vorm jaloezie? Zohor Almasry rekent af met negatieve reacties die complimenten kunnen veroorzaken en hoopt dat ontvangers het goede blijven zien van welgemeende woorden.

Zohor is getrouwd met een man uit Gaza. Hoewel ze trots is op haar man en kinderen, leverde zijn afkomst veel problemen op in Syrië en de Verenigde Arabische Emiraten. In haar video vertelt ze over haar ervaringen.

‘De herinnering aan mijn ouders heeft geen begin’, vertelt Zohor Almasry. Andersom weten ouders vaak nog precies het eerste moment dat ze hun kind in hun armen hebben. Zohor vertelt over alle emoties die daar bij horen en hoe ze die koestert.

Statushouders in Nederland onderhouden contact met hun familieleden in het buitenland via sociale media. Maar hoe aanwezig zijn familieleden nog die je niet kunt bezoeken, maar wel kunt zien op een scherm? Zohor Almasry vertelt over haar leven op internet.

Zohor Almasry weet als geen ander hoeveel impact een foto van een Syriër in een oorlogsgebied kan hebben. Is dat geluk? Toeval? Of de kans van het moment?

Welke betekenis heeft de dood van een kind dat is omgekomen in de oorlog? Zohor Almasry rekent af met de vooroordelen over het martelaarschap. Bekijk hier haar nieuwe video: