Auteur: Ghazaal Yousefi
Nadat haar buurmeisje in het AZC corona krijgt, wordt Ghazaal Yousefi ook zelf ziek. Ze moet in quarantaine. Eenzaam en koortsig dagdroomt ze over granaatappels, haar favoriete boek De kleine prins en haar ouders.
Ghazaal Yousefi schrijft over het leven in AZC Luttelgeest, waar zij wacht op de start van haar asielprocedure. Ze vindt troost in Perzische poëzie.
Ghazaal Yousefi kijkt terug op haar eerste jaar in Nederland. ‘Onvermijdelijk moet ik nu mijn leven als vluchteling beginnen, een compleet ander leven dan wat ik voorheen had.’
